نشان‌د‌ارسازی آنتی‌بیوتیک سیپروفلوکساسین با تکنسیم-m99، کنترل کیفی و توزیع زیست‌شناختی آن

از آنتی‌بیوتیک‌های نشان‌دار، در پزشکی هسته‌ای می‌توان برای تشخیص و ردیابی عفونت استفاده کرد. آنتی‌بیوتیک‌ها به دلیل تمایل به ترکیب شدن با باکتری‌ها، ترکیبات اختصاصی برای ردیابی عفونت هستند. سیپروفلوکساسین، آنتی‌بیوتیک کینولونی با طیف گسترده است که به آنزیم DNA ژیراز باکتری وصل شده و از سنتز DNA در آن جلوگیری می‌کند. این مقاله به نشان‌دارسازی سیپروفلوکساسین با مرسوم‌ترین رادیونوکلید موجود در پزشکی هسته‌ای، تکنسیم-m99، می‌پردازد. در این راستا، از قلع کلرید به عنوان کاهنده استفاده شده است و پارامترهای مختلف اعم از میزان کاهنده، pH محیط، میزان گرما برای تعیین بازده بهینه مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند. کنترل رادیوشیمیایی آنتی‌بیوتیک نشان‌دار شده، با استفاده از کروماتوگرافی کاغذی انجام شده است. واکنش در دمای آزمایشگاه، خلوص 3±90% را برای کمپلکس به دنبال داشت. میزان پایداری رادیوداروی موردنظر در مجاورت سرم انسانی ظرف مدت 1 و 4 ساعت به ترتیب، 84.2% و 79.6% بوده و 75% از فعالیت پرتوزایی مورد استفاده با باکتری اتصال پیدا کرد. نسبت جذب عضله‌ی عفونی به غیرعفونی 1 ساعت و 4 ساعت پس از تزریق به ترتیب، 3.2  و 1.8به دست آمد.